گفتی تا شقایق هست زندگی باید کرد. شقایق هست تو نیستی چه باید کرد.....
« و هر از گاه در گذر زمان در گذر بی صدای ثانیه های دنیای فانی ، جرس کاروان از
رحیل مسافری خبر می دهد که در سکونی ، آغازی بی پایان را می سراید »
امروز هفتمین روز درگذشت دایی مهربانم بود , غمی به وسعت دریا ها , اقیانوسها ,
آسمانها و....... در دلم احساس می کنم به خاطر از دست دادن عزیز مهربانی که وجودت را
بسیار دوست داشت دخترکم ............
شادی روحش صلوات ....
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی